Hoe komt het dat zoveel relaties eindigen?
Hoe komt het dat zoveel relaties eindigen? Er wordt onderzoek naar gedaan, waarom tegenwoordig zoveel relaties eindigen. Op zich is het niet zo gek. We hebben tenslotte nu de ruimte om uit elkaar te gaan. Vergelijken met vroeger is niet een juiste manier.
Door de ruimte om uit elkaar te gaan, stranden echter niet zoveel relaties. Het is meer de complexiteit van de ruimte die we hebben, waardoor relaties tegenwoordig veel meer uit elkaar gaan.
De spelregels van liefdesrelaties zijn veranderd
Wij van Liefdesbreuk hebben er zo onze eigen kijk op als relatiecoaches en relatietherapeuten. De spelregels zijn veranderd, de mens is niet mee veranderd met de nieuwe spelregels. Daar ligt het grootste euvel van de vele relatiebreuken.
Als jij bij een relatie een bepaald beeld hebt, van romantisch, nu word ik gelukkig, kom je snel van een koude kermis thuis. Een liefdesrelatie vraagt om om er voor te werken en net zoveel tijd energie in te steken, als dat we dat voor een werkrelatie doen.
De mens schijnt nog niet zover te zijn, dit te beseffen. Daarnaast betrekken we eerder en vaker er hulp bij in de vorm van een psycholoog, van een therapeut. Daarnaast is ons gedrag ook veranderd.
Ook dat speelt als een factor mee bij het verbreken van een relatie. We zijn individualistischer geworden. Op zich ook weer niets mis mee. We zijn tenslotte als mens een individu en uniek. Maar juist dat zien we, als we een relatie aangaan, nog te vaak over het hoofd.
Wat levert een liefdesrelatie mij op?
Wat hier wel door ontstaat is, wat levert deze liefdesrelatie mij op, net als wat levert mij die baan op. We zijn meer en meer vanuit dit perspectief naar een liefdesrelatie gaan kijken. En ja, tel dan daar dat romantische beeld bij op.
Dan volgen er liefdesproblemen en teleurstellingen. Onder alles zit tegenwoordig een bepaald belang. Het moet iets opleveren, dit is ontstaan door de invoering van het kapitalisme. Zo vinden we inmiddels ook, dat een liefdesrelatie iets moet opleveren.
We praten dan vaak over, het moet geen invulling maar een aanvulling zijn. In theorie klopt dat. Maar wat als de een de ander een keer harder nodig heeft. Dan levert het op dat moment voor de gever even helemaal niets op. Althans dat is wat we tegenwoordig denken.
Terwijl het juist zoveel oplevert, alleen niet in de termen die we kennen en willen terugzien. Voor een ander er kunnen zijn, is een vorm van liefde. Maar kennen we dat, weten we dat? Weet de mens eigenlijk wat liefde is?
De gedragscodes van vroeger zijn niet meer
Vroeger had je bepaalde gedragscodes, die zijn volledig verdwenen. Mensen willen wel daten, maar ze weten eigenlijk helemaal niet zo goed waar ze mee bezig zijn. Waar ze zich aan zouden kunnen houden, wat de bedoeling is.
Net alsof we in een tussentijd zijn beland. Een tijd waarin alles op losse schroeven staat. We op weg zijn naar een nieuwe vorm van de invulling van liefdesrelaties. En volgens ons, van liefdesbreuk.nl zijn we dat ook.
Van het ene uiterste, naar als je elkaar leuk vindt, blijf je voor het leven naar elkaar. Naar het andere uiterste. We weten wat liefde voor onszelf is en daar zoeken we een geschikte partner bij.