Bang om van een ander te houden

Bang om van een ander te houden. Er is niets mooiers dan een liefdesrelatie, althans velen vinden dat. Zijn er ook naarstig naar op zoek. Geven zelfs de moed op na een paar flinke teleurstellingen. Nou kan liefde nooit een teleurstelling zijn.

Het is wel zo, dat de ander voor jou de ware niet kan zijn. Als je een auto gaat kopen, ga je toch ook eerst voor jezelf rondkijken. Welk merk, welk type, hoeveel vermogen, de kleur en met name de prijs. Wat heb ik er voor over.

Ga je ook niet voor de eerste de beste. Ben je dan teleurgesteld? Nee, je gaat door net zolang totdat je bij een auto het gevoel hebt, ja dit klopt. Dit is hem. Waarom kunnen we bij een auto er wel zo in gaan staan en bij een liefdesrelatie niet?

Waarom spreken we dan van een teleurstelling? Omdat we leven met de gedachte, oh iemand vind ik leuk en die ander is er toch? Die moet mij ook maar gewoon leuk vinden. Als die ander dat op een gegeven moment niet vindt, ervaren we het als een afwijzing. Vandaar de teleurstelling.

Maar heb je er wel eens bij stilgestaan dat je wellicht bang bent om van een ander te houden. Of dat diegene die jij tegenkomt bang is om van jou te houden? Weet je dat dit heel vaak voorkomt, dat we bang zijn.

Bang om ons over te geven aan de liefde te delen. Want overgeven aan de liefde kan niet. Je hebt de liefde in je of niet. En als je die niet in je hebt, weet je dat je dan bang bent om van een ander te houden.

Weet je dat de meeste mensen de liefde voor zichzelf niet in zich hebben, zegt een consulent van Liefdesproblemen.nl Dat het dus helemaal niet zo gek is, dat we wel flirten, daten, maar op een gegeven moment afhaken.

Want ja, bang om van een ander te houden. Wat betekent dat eigenlijk, bang om van een ander te houden? Dat je bang bent de ander te verliezen. Want nu, denk diegene die bang is, nu is er liefde. En dat kan weer verdwijnen en dan heb ik pijn en verdriet.

Maar als je zo denkt, ken je de liefde helemaal niet. Liefde doet geen pijn en verdriet. Je doet dat jezelf nu aan, omdat de liefde voor jezelf ontbreekt. Is die wel aanwezig, ben je niet bang om van iemand te houden.

Je realiseert je namelijk, wat fijn dat ik de liefde in mij nu kan delen en geven. En dat mag er net zolang zijn als dat we het met elkaar willen delen en geven. Merkt een van ons tweeën dat het delen en geven minder wordt.

Gaan we rond de tafel zitten en spreken we dat naar elkaar uit. Want ik hou van mijzelf en ben niet bang uit te spreken waar ik mee zit. Want als ik dat niet doe, en het laat gaan, weet ik zeker, deze relatie is van de baan.

Mensen die bang zijn om van te houden, storten zich direct op een ander. Die associëren die ander met de liefde. Nu is het er, maar oh zo eng, want stel je voor dat. Langzaam kwijnen ze weg, gaan uit verbinding.

Bang om de verbinding in stand te houden. Bang om het kwijt te raken. Deze mensen zijn ook nooit duidelijk in een relatie. Zenden gemixte signalen uit. Je krijgt er geen hoogte van. Willen je ook vaak claimen en zijn jaloers. Begin je iets met iemand waarbij je dit bespeurt. Weet dan, die is bang om van je te houden. Die loopt op een gegeven moment weg, zonder je te informeren.